Deel 2

Terwijl jullie genieten van een lang (vrij?) weekend schommel ik in m'n hangmat en typ ik dit op mijn mobieltje. Excuus dus voor stijl en spelfouten.

Momenteel halverwege mijn reis heb ik inmiddels door hoe lastig het is een dagboek of blog bij te houden. Intussen in Laos hou ik dan ook maar het Lao tempo aan, alles op z'n tijd.  

Reisverslag deel 2: Thailand (ja alleen Thailand)

200 baht
Wat was het wennen eenmaal aangekomen in het benauwde Bangkok. Na een maand lang temperaturen ver onder nul was 35+ met een luchtvochtigheid 80%+ even too much. Ik had zelfs hitte uitslag op mn rug doordat mn lichaam van slag was door de grote temperatuurverandering. De vriendelijkheid van de mensen was een verandering waar ik sneller aan kon wennen. Veel geglimlach en ipv jezelf de metro inwerpen wachtte iedereen netjes op elkaar. Ik was echter wel in Bangkok en wist dat veel thaise mensen je ook vooral als lopende baht biljetten zien. Het afdingfeest was begonnen. Welke afstand je ook met de tuktuk af wilde leggen, de prijs begon altijd bij 200 baht. 

Omdat ik graag landinwaarts wilde om niet constant omver gelopen te worden door pubcrawls of pingpongshows wilde ik zsm mijn visa voor Vietnam geregeld hebben. Netjes volgens de openingstijd stond ik om 7:00 bij de ambassade maar dit was geen punctueel China waarbij de metro harder gaat rijden bij eventuele vertraging. Dit is Thailand, en alles gaat op Thais tempo. Helaas diende ik mijn aanvraag op een vrijdag in waardoor ik zelfs na een omkoopsom tot maandag zou moeten wachten vanwege de (niet)werkethiek. Naast de standaard highlights heb ik daarom de befaamde co van kessel fietstocht gedaan. Opgestart door een NL-er met twee thaise bestaat het bedrijf nu uit 40 werknemers met covankessel merchandise. Desalniettemin een erg leuks manier om de niet toeristische delen van Bangkok te zien!

Easy-medium-hard
Met een nieuwe sticker in mn plakboek en inmiddels bedreven in het afdingen kon ik weg van de: "you want boemboem? Massage?" op naar het Noorden. Voorbereid op taalbarrieres en ander gedoe arriveerde ik bij het treinstation. Een derdeklas kaartje voor de eerstvolgende trein was echter zo gekocht en alles wees voor zich. Iets wat me de hele maand in Thailand op en dan wel tegenviel.. Het pad is overal al zo vaak door "same same but different" tanktop dragende backpackers belopen. Na Rusland (medium), Mongolië en China (hard) was Thailand zooo easy. Het voelde soms niet eens meer genuine aan, alsof de Thaise mensen enkel een vriendelijk showtje geven omdat ze afhankelijk zijn van ons geld..

In Ayutthaya werd dit gevoel bevestigd toen ik een alleenstaande moeder (eind 50) en onverstaanbare Fransman op sleeptouw nam. Magreet, want zo heette ze, was uitermate onder de indruk door het gemak waarmee ik ons overal terecht kreeg: "Nog nooit zo'n relaxed persoon tegen gekomen". De stad zelf was mooi met indrukwekkende tempels en lieve rondrennende schoolkindjes.

De enorme lap grond met Buddha's en resten van het Siamese rijk in Sukothai verkende ik op zn Amsterdams, op de fiets. Expres was ik om 6:00 begonnen zodat ik terwijl de tourbussen aankwamen alweer op m'n weg naar Chiang Mai was. Een trekking is hét ding om daar te doen en ik had wel zin om wat Chang en Pad Thai eraf te sportieven. Mijn nieuwste Decathlon aanwinsten en zak met cashews en gedroogd fruit waren misschien wat overdreven voor het level van deze trekking maar onze Jungle Joe gids en de groep maakte het meer dan goed. 'S avonds kwam Chef Joe en Magic Joe tevoorschijn en na meer dan de verloren calorieen er aangegeten en gedronken te hebben was het heerlijk slapen in de koelte. 

Het nabijgelegen hippiedorpje Pai is een prachtige scooterrit ver en de sfeer in Pai was relaxed, heél relaxed. Na meerdere keren uit te leggen dat omdat ik uit Amsterdam kom ik nog geen joint kan rollen was het een top avond. Jarenlang getraind in korte nachtjes was 6:00 opstaan om het vliegtuig naar Krabi te pakken geen groot probleem en eenmaal in deze kustplaats kon ik heerlijk bijkomen op het strand. 

Na 1266 treden was de top van de Tiger Cave Temple en het bijbehorende prachtige uitzicht bereikt. Door op de weg terug naar huis verkeerd te rijden kwamen we terecht bij een eettentje wat ons van een heerlijk second breakfast voorzag met gratis fruit en water. Het is misschien wat moeilijker te vinden, of juist je weg dus niet vinden, maar de oprecht glimlachende en Thai bestaat nog! 

Thailand heeft een dozijn aan eilanden met allemaal zo hun specialiteit, maar om ze allemaal te doen zou ook maar eentonig worden. Het kleine eiland Railay beach had een ansichtkaart waardige zonsondergang, heerlijke pizza's en een relaxt sfeertje. Kleine afstanden werden afgelegd met de typische longtailboat. Een boot waarin je je afvraagd of het niet beter is als Thaise mensen toch leren zwemmen. 

Op Ko Lanta aangekomen bleek de geboekte accomodatie een tentje midden in de brandende zon te zijn. De eigenaar keek naar mij, naar het tentje, en met een blik vol medelijden terug. Een paar uur buiten en een paar uur ingeklapt in het tentje gelegen heb ik vooral de volgende dag bij het zwembad geslapen. 

Met de scooter, net als op de rest van de eilanden, heerlijk over het eiland rondgereden. Vanwege het droogseizoen stelde de watervallen niet zoveel voor. Er was wel een gave grot waar je met een gids doorheen kon klauteren en uiteraard was het de vader van de gids die de grot ontdekt had. 

Om op de eilanden aan de andere kant van de kust te komen is het goedkoper om via het vasteland te reizen. Daarnaast was het Islamitisch beïnvloede stadje Nakhon Si Thammarat best aardig om te zien. Een authentieke markt met heerlijk en apart eten en stapels illegale DVD's. 

Ko Samui had veel bucket barretjes aan het strand waar elke bar ook zijn eigen fireshow had. Gekke gasten met vuurballen, stokken en acrobatiek. Heerlijk vertoeven maar volgende stop was het rustigere Ko Tao. Een bungalow aan het strand, helder water en veel visjes. Het eiland staat bekend om zijn duik en snorkel mogelijkheden maar daarnaast vond ik het Thaiboxen (Muay Thai) erg vet. Een afgetrapt boksschooltje met ex profs om sochtends vroeg al lekker te zweten. De trainer had door hoe leuk ik het vond en daardoor kreeg ik privé les en werd extra hard aangepakt. 

Na bijna een week elke ochtend buffelen, overdag zwemmen, snorkelen, hardlopen, en heerlijk eten was het (helaas) tijd om richting Vietnam te gaan. Toen ik dit aan de trainer vertelde organiseerde hij die avond een etentje in de boksschool met echt echt echt Thais eten en belachelijk veel alcohol. De volgende dag heeft het de hele dag geregend en stonden de straten van Bangkok blank. Geen betere timing om door te reizen naar het land van Ho Chi Minh en de Vietcong!